#97: Aan de medewerkers van het UWV

Het wordt vandaag niet gezellig op mijn blog. Wel is het de voorlopig laatste keer dat ik over het UWV ga zeiken, want niet alleen ik, maar ook de lezers van mijn blog worden er moedeloos van.

Omdat het UWV uit hun database nog nèt één functie heeft getoverd die ik zou moeten kunnen uitvoeren, terwijl de andere vier zijn weggestreept, krijg ik geen ziektewetuitkering. Men vindt dat ik 30 uur per week de functie van “archivaris” kan uitvoeren, ondanks mijn verschrikkelijke lichamelijke toestand. Een archivaris heeft kennelijk nergens last van (zie blog #96), zelfs als hij in een zeer ernstige burnout zit die al drie jaar duurt.

In de dagen na de beslissing probeer ik me er maar bij neer te leggen dat er opnieuw géén verklaring is gegeven waarom het UWV meent dat ik zes uur per dag kan werken, terwijl ik van mijn behandelaar maar ongeveer 90 minuten per dag actief mag zijn. Langer dan dat geeft onmiddellijke toename van de klachten en verergering van de situatie, zoals al vele malen aangetoond tijdens mijn behandeling(en) en mijn verwoede pogingen tot reïntegratie.

(Advertentie)

Volgens de regels van het UWV mag de cliënt nooit iets doen dat zijn medische situatie verslechtert, maar het UWV oordeelt tegelijkertijd dat ik allerlei dingen moet kunnen doen die mijn situatie verslechteren. Zucht!

Werkloos maar niet echt

Ik blijf nu dus onterecht in de WW zitten, want ik ben niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt omdat ik ziek ben. Ik moet nu verplicht gaan solliciteren maar ik zal onzinsollicitaties gaan doen, zodat ik in elk geval nog een WW-uitkering krijg. Ik solliciteer dan en vertel erbij dat ik ziek ben en me dus binnen een paar dagen weer ziek zal melden. Ik krijg dan de baan niet, en ik blijf werkloos.

Dat lijkt op fraude, of op zijn minst op sjoemelen. Maar nee hoor, ik ben dan “fictief beschikbaar voor de arbeidsmarkt” zoals men dat noemt (zie blog #67). Voor mij voelt het niet eerlijk, maar ja, het UWV accepteert het. Cliënten mogen dus sjoemelen, zolang er maar aan de wet wordt voldaan.

Mijn recht op WW verloopt natuurlijk ook. Omdat ik 23 arbeidsjaren heb opgebouwd heb ik 23 maanden recht op WW. In oktober 2020 mag ik de bijstand in, en dan is het UWV van me af. En dat vind ik wrang, want ik ben ziek.

“Ja hoor, deze radio doet het prima. Er komt geen geluid uit maar dat is geen reden om aan te nemen dat hij niet functioneert. Hij kan gewoon fulltime worden ingezet voor andere theoretische functies, bijvoorbeeld als koffiezetter.”
foto: © 2018 kakikhebeenburnout.nl

De stand tot zover

Mijn kookpunt is nu wel redelijk bereikt. Ik ben het totaal zat. Ik ben op. Ik ben diep bedroefd, kapot, machteloos en murw. Ik heb al drie jaar geen energie meer en ben ten einde raad. In de hoop dat UWV-medewerkers mijn blog ook lezen hierbij nog even een samenvatting van wat ze mij hebben voorgeschoteld:

Eerste jaar beoordeling ziektewet: meneer M. F., verzekeringsarts bij het UWV, Haarlem, die de leugen vertelde dat het tweede jaar ziektewet alleen voor terminale mensen bedoeld is, mij probeerde over te halen om me beter te melden en de WW in te gaan, en zonder enig onderzoek binnen 5 minuten concludeerde dat ik 40 uur moest kunnen werken.

Beoordeling WIA aanvraag: mevrouw J. K., verzekeringsarts bij het UWV, Haarlem, die niet open stond voor medische argumenten of gesprek, niet kon uitleggen hoe ze op haar oordeel kwam, maar ongeïnteresseerd zei dat ik “maar in bezwaar moest gaan”.

Bezwaar WIA beoordeling: meneer A. V., verzekeringsarts bij het UWV, Alkmaar, die niet luisterde, me niet eens aankeek, het gesprek voortijdig probeerde af te ronden en gewoon een copy/paste uitvoerde op wat zijn voorganger had geoordeeld, ondanks dat ik hem uitdrukkelijk verzocht om onafhankelijk opnieuw te kijken en zich niet te baseren op zijn voorganger.

Bezwaar WIA, meneer H. van W., juridisch medewerker WIA bij het UWV, Alkmaar, die toen ik het procesdossier opvroeg (een verzoek dat het UWV wettelijk gezien dient in te willigen) moeilijk begon te doen omdat het “dossier al zou zijn opgeborgen”.

Beoordeling Ziektewet, meneer K. L., verzekeringsarts bij het UWV, Haarlem, die zei dat hij niets voor me kon doen omdat hij dan “problemen zou krijgen met zijn baas”, niet wilde uitleggen aan welke regels hij zich dan moest houden, suggestieve vragen stelde, tegen mij begon te schreeuwen en bovendien loog in zijn rapportage. (Voor de ogen van een stagiair ook nog eens, die arme jongen wordt opgeleid tot leugenaar.)

Bezwaar Ziektewet, meneer J. B., verzekeringsarts bij het UWV, Alkmaar, die weliswaar zeer vriendelijk was en alles wat ik te zeggen had keurig noteerde, maar de helft van mijn medische beperkingen zomaar wegliet uit de Functionele Mogelijkheden Lijst.

Bezwaar Ziektewet, meneer P. M., juridisch medewerker bij het UWV, Alkmaar, die bij mijn hoorzitting zou zijn maar niet kwam opdagen, bij mijn tweede telefoontje al geen zin meer had om mijn vragen te beantwoorden, weigerde om mij met een arbeidsdeskundige te laten praten, weigerde om mij verder te laten overleggen met de verzekeringsarts en zei dat ik “maar in beroep moest gaan”. Ik dacht dat er zoiets was als correctierecht maar nee, kennelijk niet.

Dit is wat u doet

Aan de medewerkers van het UWV (uitgezonderd het Werkbedrijf): u bent allen onderdeel van een zwarte doos die zich gespecialiseerd heeft in het niet-uitkeren van uitkeringen en het doorsturen van zieke mensen naar de WW, alwaar zij niet beschikbaar zijn om te werken. U heeft vast een “leuke, uitdagende baan” bij het UWV, maar realiseert u zich eens hoe u levens kapot maakt en mensen tot wanhoop drijft.

Ja, ik weet het, u moet zich aan de wet houden en de wet is niet altijd in het voordeel van de zieken. Ja, u moet fraudeurs er uit kunnen pikken. Maar in hemelsnaam, stop eens met liegen en het actief en gestructureerd tegenwerken van uw cliënten. Ja, ik weet dat dat “bejegening” wordt genoemd en dat daar een klachtenprocedure voor is, maar ik weet ook dat het UWV niets met een klacht hoeft te doen en dat het indienen van een klacht ook niet leidt tot herziening van een beslissing. De klachtenprocedure is een wassen neus en de medewerkers van het UWV kunnen de cliënt gewoon naar hartelust onheus blijven bejegenen, klachten of niet.

En u, bovengenoemde medewerkers van het UWV. U bent er zelf bij, u kiest hier zelf voor. U kunt dan wel roepen dat dit “moet van uw baas”, maar heeft u dan geen ethiek, geen empathie, geen menselijke normen en waarden? Herkent u dan niet dat u onderdeel bent van een “sociaal stelsel” dat tot in de diepste kern niet sociaal is? Ziet u niet in dat u cliënten schoffeert door hun klachten van tafel te vegen en hen structureel met het kastje maar de muur stuurt met de wrange woorden “u moet maar bezwaar / beroep indienen” in plaats van de medische waarheid hoog in het vaandel te nemen?

U moet zich schamen.

Dit klinkt als een persoonlijke aanval op UWV-medewerkers. En dat is het ook. Oei, mag dat wel? Is dat wel correct? Neen, het is rancuneus, een beschaafd persoon doet zoiets niet. Ik gedraag me nu als een woedende kneus op het AVROTROS-Radar forum en verschuil me ook wel heel lafjes achter de anonimiteit van mijn blog*.

Maar ja, dan moet u maar niet tegen me liegen, tegen me schreeuwen, feiten weglaten, uw medische ethiek verloochenen, en mij voortdurend van het kastje naar de muur sturen met de loze opties: “u kunt gewoon in bezwaar gaan / in beroep gaan / een klacht indienen”, in plaats van GODVERDOMME GEWOON EENS EEN EERLIJKE OBJECTIEVE MEDISCHE BEOORDELING TE MAKEN OP BASIS VAN GEWOON EERLIJK EN OBJECTIEF MEDISCH ONDERZOEK.

Ik zei toch dat het niet gezellig zou worden vandaag?

Welkom in de hel

Stelt u zich eens voor dat u zelf naar uw huisarts gaat met knallende koppijn en dat deze uw klacht vervolgens weglaat uit uw dossier en zegt dat u eigenlijk alleen maar keelpijn hebt. En dat u, als u het daar niet mee eens bent, maar naar de rechter moet gaan. En dat de rechter dan zegt dat hij geen oordeel kan geven over hersentumoren maar alleen over juridische zaken. U zou uw huisarts voor de tuchtraad slepen en hopen dat deze nooit meer mag werken.

(Advertentie)

Stelt u zich eens voor dat u zelf langduring arbeidsongeschikt raakt, bijvoorbeeld door een zeer ernstige somatische symptoom stoornis waardoor u drie jaar lang de grond ingeramd wordt, en dan door uw eigen collega’s misleid, voorgelogen en geminacht wordt, net zoals de duizenden zieke mensen die u zelf zag.

Dan verwelkom ik u. Ik verwelkom u in de hel van uw eigen werkgever, wiens regels en beleid u zelf willens en wetens uitvoert.

*Het UWV kan heel simpel door mijn blogs te lezen achterhalen wat mijn identiteit is, dus zó anoniem ben ik nou ook weer niet. Bovendien nodig ik het UWV van harte uit om contact met me op te nemen om mijn zaak te bespreken.

Volgende keer

Volgende keer gaan we over tot de orde van de dag, vergeten we het hele UWV, en ga ik weer vrolijk verder met herstellen.

Reageren? Dat kan via Instagram.