mijn persoonlijke verhaal
Ik ben mijn blog aan het teruglezen, op zoek naar antwoorden. Ik heb namelijk in de nachten last van angstsymptomen. Ik kan inmiddels wel aardig slapen (zonder Lorazepam, dus helemaal op mezelf) maar ik word bijna altijd na zes uur
Verder lezen
Al wekenlang loop ik te klooien met duizelingen in mijn hoofd, nergens tegen kunnen, overprikkeld zijn, niet kunnen slapen. Ik probeer zoveel mogelijk rust te nemen, en volgens de OR-methode ga ik elke twee uur plat liggen met mijn ogen
Verder lezen
Nog een weekje dan is het kerstmis 2022. Het is ook bijna de kortste dag van het jaar. Hopelijk worden de dagen snel langer want het is zo lang donker en dat voelt onprettig. Mijn hele leven heb ik daar
Verder lezen
Op een ochtend begin november 2022 sta ik zeer vrolijk op uit bed. Ik heb een uitstekende nacht gehad en ben heerlijk kalm. Ik heb wel 10 uur geslapen, misschien wel meer (zie blog #246). Ik ben écht zo blij
Verder lezen
Ik ben nu precies drie-en-een-half-jaar bezig sinds mijn eerste ziekmelding. Het is eind april 2020. Het valt mij opeens op dat ik de laatste weken beter slaap. Yes! Dat is weer wat vooruitgang. In het begin van mijn burnout kon
Verder lezen
Het begint herfst te worden (2018). De drukkte tijden zijn voorbij, ik ga minder activiteiten doen (zie blog #54), ik moet nu tot rust komen. Althans, dat hoop ik te gaan doen. Maar ik hoor op een dag opeens een bromtoon in mijn huis,
Verder lezen
Nu mijn herstel langzaam, langzaam, oh zo langzaam verder gaat (en niet gestaag overigens, maar uitsluitend langzaam) kan ik wat beter slapen. Het in slaap vallen zelf gaat al een paar maanden goed, en ik word veel minder vaak wakker
Verder lezen
Ik heb officieel een burnout, (zie blog #09). Dagen worden weken. Ik had het wel verwacht, dat een paar daagjes rust lang niet genoeg zouden zijn om te herstellen. Na een paar weken tril ik niet meer de hele dag, maar daarmee
Verder lezen