mijn persoonlijke verhaal
Tien dagen na mijn verhuizing (zie blog #155) word ik wakker met enorme spanningen in mijn hoofd. Mijn hoofd voelt zo ontzettend rot, het is haast niet te doen. Gedachten vliegen door mijn hersenen, maar die vóel ik ook echt
Verder lezen
In de week nadat ik mijn vakantie heb afgebroken (zie blog #124) ben ik tegelijkertijd tevreden en nerveus. Op één of andere manier ben ik trots dat ik op vakantie ben gegaan en dat ik een grote stap heb genomen
Verder lezen
Nadat ik met de hoteleigenaren gesproken heb (zie blog #123) ga ik op mijn bed liggen. Ik schrijf wat aan mijn blog en probeer daarna te niksen met mijn ogen dicht. Ik word wat rustiger, gelukkig. Nou, daar lig ik
Verder lezen
Bijna Sinterklaas 2019. De laatste tijd merk ik dat ik af en toe écht ontspannen ben (zie blog #102) en dat ik al jaaaaaaren niet écht ontspannen ben geweest, maar dat mijn lichaam het dus wel begint te kunnen nu
Verder lezen
De laatste weken ervaar ik om de paar dagen een heerlijk ontspannen moment. Het is eind november 2019, en zoals ik al schreef in blog #102 noem ik zulke momenten “serenity now”. Het is zo sereen, zo diep ontspannen, mijn
Verder lezen
Het UWV stuurt mij een brief dat ze zes weken langer nodig hebben om een beslissing te nemen over mijn ziektewet bezwaar (zie blog #89). Is dat goed nieuws? Gaan ze nu eindelijk eens met meerdere mensen naar mijn zaak
Verder lezen
Het is begin juli 2018. Okee, nu begin ik het zat te worden. Echt zat. De 21e maand van mijn burnout is nu op weg. Ik ga de mijlpaal van twee jaar met gemak halen. Verdomme, twee jaar! Steeds vaker word ik
Verder lezen